Оросууд судалгаа хийгээд Байгаль нуурын усны төвшин өнгөрсөн жил 11 см-ээр доошилсныг илрүүлжээ. Монголын Засгийн газар Сэлэнгэ мөрөн дээр 300 мВт-ын хүчин ча­­далтай Шүрэнгийн УЦС барих төслийг 2012 оноос эхлэн хөөцөлдсөн. Зэрэгцээд ОХУ зогсоохоор хариу арга хэмжээ авч ирсэн ч Дэлхийн банк тэдний эсэргүүцлийг үл харгалзан төслийг санхүүжүүлэхээр болсон юм. Оросуудын эсэргүүцсэн шалтгаан нь усан цахилгаан станц "Сибирийн цэнхэр нүд” гэгдэх, дэлхийн цэнгэг усны нөөцийг 20 хувийг өөртөө агуулдаг Байгаль нууртай холбоотой. Нуурын гол цутгал Сэлэнгэ мөрөн дээр баригдсан усан цахилгаан станц нуурын экосистемд сөргөөр нөлөөлж болзошгүй гэсэн болгоомжлолд оршиж  байв. Нэг талаас харахад, Монгол Улс эрчим хүчнийхээ хэрэгцээг хангах шаардлагатай, үүнд өөрийн орны гол мөрнийг ашиглаад байгальд ээлтэй сэргээгдэх эрчим хүчний эх үүсвэр бий болгоход ямар ч саад үгүй мэт. Гэвч монголчуудыг "нээнтэг”-лэх шалтгаан оросуудад бас байв. Тэр нь, "шилжилтийн” гэгдэх 90-ээд оны хүнд үед хоёр улсын хооронд байгуулсан Усны конвенц байлаа. ЗХУ задарч, тусгаар улсууд болс­ны дараа ОХУ хил дамжиж улс­даг гол мөрөн усны нөөцийн та­лаар баримтлах бодлогын ба­римт бичгүүдийг ЗХУ-ын бү­рэл­дэхүүнд байсан улсуудтай бай­гуулж эхэлсэн байдаг. Гэтэл манайх ЗХУ-ын бүрэлдэхүүнд байгаагүй мөртлөө 1995 онд ОХУ-тай ийм гэрээ байгуулж орхижээ. Чухам энэ конвенцид тэр­хүү Сэлэнгэ, түүний цутгал го­луудтай холбоотой заалт орсон аж. Эдийн засаг хүнд, хөрөнгө оруулалт шаардлагатай тэр үед эрх баригчид энд тэнд очиж хэдэн валют буцалтгүй тусламжаар аваад оронд нь элдэв санамж бичигт гарын үсэг зурж, конвенцид нэгддэг байсныг бүгд санаж байгаа байх. Гэтэл тэр нь алсдаа хөгжил дэвшлээ хааж боогдуулах үр дагавар авчрах учиртай байжээ. Оросууд мэдээж, тэр шижмээсээ сайн гэгч нь атгасан. 

ОХУ-ын Байгаль да­лайн усны нөөц баялгийг ха­риуцсан холбооны агентлагийн тэр­гүүн Ольга Колобеец гэгч эмэгтэй Шүрэнгийн цахилгаан станцын төсөлтэй холбогдуулж өгсөн ярилцлагадаа "Бид ОХУ Мон­гол хоёр улсыг дамжин өн­гөр­дөг гол мөрнүүд дээр ямар ч байгууламжийг ОХУ-ын орол­цоотой, хамтарсан ажлын хэсэг байгуулж, байгаль орчинд үзүүлэх нөлөөллийг судалж байж шийдэх тохиролцоотой. Гэвч одоогийн байд­лаар бид Шүрэнгийн ца­хи­лгаан станцыг байгуулах асууд­лаар Монголын талаас нэг ч нааштай санал хүлээж авсангүй. Асуудлыг хамтарч шийдэх чигт Монголын тал санаачилгагүй хандаж байна. Тэд бас тохиролцооныхоо чиг шугамыг гэнэт өөрчлөх дутагдлыг гаргаж байна. Сэлэнгийн цутгалуудын нэг Эгийн голын усан цахилгаан станцыг монголчууд дураараа барьсан. ОХУ-тай зөвшилцөөгүй” хэмээн ярилцлага өгснөөс үүнийг харж болно.

Өнгөрсөн хугацаанд хоёр талаас ажлын хэсэг гаргаж олон уулзалт хийсэн. Хамтарсан судалгааны баг гаргаж, судалгаа ч хийсэн байх. Гэсэн ч манай улс байр сууринаасаа ухраагүй. Буриадын Ерөнхийлөгч Н.Наговицын, ОХУ-ын Ерөнхийлөгч В.Путин ч айлчлаад асуудлыг эргүүлж дөнгөөгүй билээ. Үүнд гомдсондоо ч гэх үү, сүүлийн үед Оросын хэвлэлүүд энэ сэдвийг хөндөхдөө Монгол Улсын өрийг удаа дараа хөнгөлсөн талаараа дурьддаг болчихоод байгаа.

"Оросууд монголчуудыг ингэж хайрлаж байхад монголчууд эргээд өр өшиглөж байна” гэсэн санаа илэрхийлж байгаа хэлбэр бололтой.